Bye Australia...

Dinsdag vertrokken we naar Adelaide waar we onderweg gestopt waren bij de whispering wall. Het was een dam van 140 meter lang en je kon met elkaar praten door aan de uiteindes iets te zeggen langs de muur echt zo apart!! Eenmaal in Adelaide was het over met het goede weer en konden we onze regenjas aantrekken voor het eerst sinds Tasmanië. We zijn gaan lunchen bij de central market en hebben wat door de winkelstraten gelopen. In de avond hebben we spelletjes in het hostel gedaan en zijn we naar een bar geweest, er waren welgeteld 4 mensen. Gelukkig konden we daarom een beetje afdingen op de drankjes. Een paar shots en biertjes later besloten we naar de karaoke bar te gaan, we kwamen in een trappenhuis dat leidde naar een soort receptie met allemaal kamers en overal hingen hele foute foto's. De chineze man was super enthousiast en ik vond het echt zo sketchy, ik had het idee dat het een hoerenhuis was en we ontvoerd zouden worden. Maargoed, Nathalie wilde perse karaoke doen en we hadden het haar beloofd dus hebben we het toch maar gedaan. Daar zaten we dan met zijn allen in een kamertje met een groot tv scherm en tamboerijns. Het was hilarisch, Nathalie is super bescheiden maar toen ze die microfoon kreeg was het een heel ander mens en ik heb me kapot gelachen. Het was een mooie avond.

De volgende dag hebben we rustig aan gedaan en heb ik met Bonnie een fiets gehuurd en zijn we naar de botanical gardens gegaan. Het was niet super bijzonder maar heel lekker om even te fietsen na al dat gewandel de afgelopen week. Adelaide is een fijne stad en heeft mooie gebouwen, het is een soort van mini Melbourne. Na de lunch zijn we naar de Southern Australia art Gallery geweest, er waren wel wat mooie dingen te zien maar ik vind sommige kunstwerken gewoon lastig te begrijpen dat dat kunst is. Ik kan ook een paar spijkers in een paspop slaan en dat dan verkopen voor 5 K. Maargoed, na een half uur waren we verzadigd en was het tijd om onze vriendin Sarah te vergezellen naar de tattooshop. Ze had een tattoo op haar zij laten zetten en dat was niet niks haha. In de avond hebben we met zijn vijfen gegeten bij een tapastent, het was de beste tapas die ik ooit heb gegeten. Het waren luxe culinaire hapjes in plaats van de standaard gehaktballetjes in tomatensaus. Het dessert was een overheerlijke parfait.

Donderdag vertrokken we richting Mount Gambier, ik had niet verwacht dat dit ook een lange reisdag zou zijn en dat was een beetje een tegenvaller. We gingen naar de Coonawarra winery voor een wijnproeverij en we mochten ook onze eigen rode wijn maken door Cabernet, Shiraz en Merlot te mixen. De set up was echt heel leuk en de wijn was in overvloed (1.5 fles pp). Eerst hadden we de 3 losse wijnen geproefd en hun eigen mix van deze 3. Daarna mochten we zelf 3 mixes maken en de beste mix mochten we meenemen in een fles met onze eigen naam erop! Na deze 7 verschillende wijnen gedronken te hebben voelde we ons super goed en hadden we vriendinnen gemaakt met een oud vrouwtje waarmee we nog lekker Riesling en Chardonnay mee hadden geproeft en ik mezelf had opgedrongen om haar kaasplankje mee te eten. Het was het hoogtepunt van de dag. Een uurtje later was het tijd voor een wandeling rondom een krater (Blue lake) wat random gelegen was in een stadje en super diep was. We sliepen die avond in een oude gevangenis waar we onze zelfgemaakte wijn hebben gedronken en gebruikt hadden voor onze heerlijke risotto.

Die nacht had ik eindelijk weer een keer lekker geslapen, misschien moet ik vaker de hele dag rode wijn drinken. Onze eerste stop was bij de Umpherston sinkhole waar een garden in gemaakt was, daar hebben we lekker onze cheesecake opgegeten die we bij de plaatselijke bakery hadden gehaald. Na de lunch hebben we gehiked bij de Mckenzie falls, de grootste waterval van de staat. We bevinden ons in het Grampians National park, de Grampians is een groot gebergte bestaande uit zandsteen. Het is weer een heel andere soort natuur maar het doet me denken aan de blue mountains nabij Sydney. Na de waterval hike zijn we nog naar een lookout geweest die een prachtig uitzicht gaf over het gebergte.  Onwijs mooie natuur weer. Op de weg naar onze overnachtplaats zagen we een echidna (google) op de weg!! Yay,  volgensmij heb ik nu echt alle dieren gezien die ik wilde zien. We sliepen in een motel tussen de bergen en zaten te chillen bij het kampvuur met onze zelfgemaakte wijn van de vorige dag toen een opa ons uitnodigde om Australian Football te kijken met hem en zijn vrouw onder het genot van nog meer rode wijn en een kaasplankje. Ik hou van de Australische gastvrijheid!

Zaterdag gingen we in de ochtend boomerangs schilderen en een film kijken over de Aboriginals, dat vonden we allemaal zo saai en voelde ons enorme toeristen. De hele tour is super maar deze ochtend voelde alles verplicht. Gelukkig konden we er om lachen haha. Het regende ook echt pijpenstelen. Aan het eind van de middag begonnen we onze route op de great ocean road. We waren bij verschilende look outs gestopt (London bridge, Grotto, bay of islands), het weer was zeer matig met windkracht 8 en hagel en regen. Het was een kwestie van naar de lookout rennen en foto's maken om toch nog wat op te pikken. Soms dan scheen de zon opeens voor een minuut en werden alle kiekjes over gedaan. De oceaan was zo wild, ik had echt uren naar de golven kunnen kijken en hoe deze de kust eroderen.

We vervolgden onze weg over de great ocean road in de ochtend na een overnachting in Port Campbell. Helaas kwamen we erachter dat de rest van de great ocean road na de 12 apostles gesloten was vanwege een fiets evenement.. We konden alsnog alle highlights (Razorback, Gorge, caves en 12 apostles) bekijken maar de weg naar Melbourne was helaas gewoon de snelweg. Het deed me een beetje denken aan highway 1 van Californië en ik vond het ondanks het kutweer super om te zien.
Rond 16 uur kwamen we aan bij het hostel in Melbourne, iedereen sliep hier nog minimaal 1 nachtje behalve Sara want zij ging met de nachtferry naar Tasmanië. Ik en Bonnie hadden geen zin om de stad te verkennen en besloten om in de jacuzzi op de rooftop te chillen. Wat een heerlijkheid en de zon kwam ook nog eens om de hoek kijken. In de avond hebben we met zijn allen bij de Griek gegeten, het was super lekker. Melbourne heeft veel verschillende nationaliteiten en dat bevalt mij eigenlijk wel zeker met al het eten. Na afscheid genomen te hebben van Sara en wat ouzo besloten we naar een rooftop bar te gaan die een meisje uit Melbourne (die ik ontmoet had in Byron bay) had aanbevolen. Eenmaal aangekomen met de uber, die niet goedkoop was, werden we geweigerd omdat we te casual gekleed waren hahah. Daar stonden we dan helemaal aan de andere kant van de stad... we konden er gelukkig weer om lachen. We hadden een uber genomen naar Fitzroy waar een aantal gezellige barretjes waren. We vonden uiteindelijk een goeie bar met open mic en er waren allemaal verschillende solo artiesten  die live muziek speelden. Ze waren zo goed!! Ik en Bonnie waren tot het eind gebleven en hadden het erg naar ons zin.

De volgende ochtend was moeizaam (oeps) en ik moest om 10 uur uitchecken. Ik had de hele dag nog te spenderen met de rest want mijn vlucht naar Fiji ging pas om 23.40. Ik had cravings voor pancakes en in onze straat zat een ontbijt tentje waar ik echt super lekkere pancakes met fruit en icecream heb gegeten, misschien overtroffen ze wel de pancakes van Magnetic Island. Bonnie, Sarah en ik waren naar de St. Pauls Cathedral gegaan en vervolgens naar de Eureka tower. Deze toren was bijna 300 meter hoog en gaf een fenomenaal uitzicht over Melbourne. Het was zo mooi en het was zonnig!! Na het bezoek aan de toren besloten we om naar het strand te gaan omdat  we allemaal vrij moe waren. We hebben heerlijk op het strand gechilld, ijs gegeten en over de pier gelopen. Op de terugweg zijn we nog even via de graffiti straat gelopen en het was nice om dat ook een keer in het licht te zien. Daarna was het tijd om afscheid te nemen van Sarah, onze Duitse vriendin die het leger in gaat. Toffe chick! Ik besloot om mijn maat van Melbourne uit te nodigen voor avondeten en we zijn samen met Nathalie en Bonnie bij een italiaan geweest waar ik samen met James 3 verschillende pasta's had gedeeld. Het was verrukkelijk! Daarna was het ook helaas tijd voor mijn afscheid...Bonnie zal ik sowieso nog gaan zien als zij terug is aangezien ze uit Leiden komt. Man wat ga ik dit land missen en alle mensen die mijn trip geweldig hebben gemaakt...

Momenteel bevind ik me op het vliegveld en wacht ik tot mijn vertraagde vlucht vertrekt.
Ik heb geen idee wanneer ik weer internet heb aangezien ik ver van de hoofdstad zal verblijven de eerste dagen voor een aantal surftrips.

Liefs,
Kat