Winterstop
Blijf op de hoogte en volg Katja
28 Oktober 2013 | Verenigde Staten, Danville
zoooooo, dat is al weer een tijdje geleden. Ik heb nu eindelijk rust om wat te schrijven want het softbalseizoen is over. We mogen officieel niet meer trainen sinds 26 oktober dus ik heb vrij weinig te doen. Ik heb ook niet heel veel te vertellen over softbal omdat we niet meer gespeeld hebben, bijna alles wat we nog hadden aan wedstrijden was afgelast door het slechte weer. Het slaan ging eindelijk wat beter en ik had een belangrijke 2 honkslag toen we tegen een junior college speelden bij Purdue. Er waren 2 uit en we stonden 4-3 voor. Het tweede en derde honk waren bezet en ik sloeg een linedrive over kortestop tegen het hek aan waardoor er 2 punten konden scoren. De wedstrijd tegen Purdue werden we ingemaakt, het is een top 10 D1 4-year college dus we waren een beetje kansloos.. Het is een school waarvan je truien kan kopen in gewone winkels zoals footlocker dus het voelt echt heel vet om tegen dat team te hebben gespeeld!
Onze laatste wedstrijd was een 100 inning game, dit was een fundraiser. We kwamen tot de 75 inningen toen er een kleine storm kwam. We moesten stoppen en naar huis van onze coach want het werd te gevaarlijk. Dit was een goede keus want 10 minuten nadat we gestopt waren barstte het los. Ik heb nog nooit zulke grote regendruppels gezien die met zo een snelheid uit de lucht vallen. Al gauw kreeg April een waarschuwing op haar telefoon dat we niet het huis uit mochten omdat er kans was op vloedstromen. Dit was ook zo en onze straat leek wel een waterval. Het onweerde echt ongelofelijk hard en volgensmij word het tijd om maar eens over mijn onweer fobie heen te komen nu ik hier ben…
Ik ben weer met Maddie naar huis gegaan de afgelopen weekenden, we hebben veel ijshockey wedstrijden van haar broer gekeken en gek genoeg begin ik het een leuke sport te vinden.. Ook heb ik mijn eerste pompoen uitgehakt! De moeder van Maddie werkt namelijk in een Halloween winkel en hun huis is echt versierd van top tot teen! Het is wel echt een leuk gezicht maar al het geld dat er in gestopt wordt.. Ook gingen we natuurlijk weer lekker shoppen want dat kan niet in onze kleine stad..
Vorig weekend zou ik op vrijdag met een jongen van krachttraining en zijn vriendin naar een footballwedstrijd gaan, de zogeheten coal bucket cup die elk jaar wordt gehouden tussen Westville en Georgetown. Toen ik na 1,5 uur na de start van de wedstrijd nog niks gehoord had begon ik mij een beetje ongerust te maken en dat bleek niet onnodig.. Op maandag avond kreeg ik een bericht dat hij in het ziekenhuis lag en gebeten was door een ‘brown recluse spider’ in zijn slaap. Je raad het al.. ik begon mijn kamer helemaal te stofzuigen en te controleren op spinnen om 2 uur ‘s nachts omdat ik zo bang was dat er ook zo een klein spinnetje in mijn bed lag… Een geluk bij een ongeluk, hij had zich vergist want de coal bucket cup was dit weekend. Hij kwam donderdag (na 6 dagen…) het ziekenhuis uit en zonder dat ik het wist kwam ik hem daar op het football veld weer tegen en hebben we alsnog de wedstrijd kunnen zien! Het was mijn eerste football wedstrijd en het was zo ongelofelijk koud want het vroor.. Ik was met April en Bobbi uit mijn team en we zouden ‘uit eten’ gaan met Bobbi’s ouders bij het ‘Legion”, dus wij komen daar in een een of andere kelder met allemaal oude mensen. Ik zag een man die echt op zwerver leek dus in eerste instantie dacht ik dat ik bij de gaarkeuken was beland, wat ik nogal raar vond aangezien Bobbi totaal niet arm is.. Het bleek een soort van etensding te zijn voor veteranen van het leger. Het was dan ook niet echt goedkoop voor een maaltijd, namelijk 7 dollar maar het eten deed me denken aan een buffet in een bejaarden tehuis. Je kreeg heel nonchalant macaroni, vis, patat en sla op je bordje gekwakt en vervolgens kon je dan een stukje taart pakken. Ik snap nog steeds de context ervan niet helemaal omdat ze nogal geheimzinnig deden als ik vroeg wat het nou eigenlijk was, dus ik heb het maar gelaten en haar moeder bedankt dat ze voor mijn maaltijd betaalde.
Kortom het zal wel even duren voor ere en nieuw verslag komt want softbal is helaas gestopt en in mijn dorp is niet heel veel te beleven!
Liefs Katja
Onze laatste wedstrijd was een 100 inning game, dit was een fundraiser. We kwamen tot de 75 inningen toen er een kleine storm kwam. We moesten stoppen en naar huis van onze coach want het werd te gevaarlijk. Dit was een goede keus want 10 minuten nadat we gestopt waren barstte het los. Ik heb nog nooit zulke grote regendruppels gezien die met zo een snelheid uit de lucht vallen. Al gauw kreeg April een waarschuwing op haar telefoon dat we niet het huis uit mochten omdat er kans was op vloedstromen. Dit was ook zo en onze straat leek wel een waterval. Het onweerde echt ongelofelijk hard en volgensmij word het tijd om maar eens over mijn onweer fobie heen te komen nu ik hier ben…
Ik ben weer met Maddie naar huis gegaan de afgelopen weekenden, we hebben veel ijshockey wedstrijden van haar broer gekeken en gek genoeg begin ik het een leuke sport te vinden.. Ook heb ik mijn eerste pompoen uitgehakt! De moeder van Maddie werkt namelijk in een Halloween winkel en hun huis is echt versierd van top tot teen! Het is wel echt een leuk gezicht maar al het geld dat er in gestopt wordt.. Ook gingen we natuurlijk weer lekker shoppen want dat kan niet in onze kleine stad..
Vorig weekend zou ik op vrijdag met een jongen van krachttraining en zijn vriendin naar een footballwedstrijd gaan, de zogeheten coal bucket cup die elk jaar wordt gehouden tussen Westville en Georgetown. Toen ik na 1,5 uur na de start van de wedstrijd nog niks gehoord had begon ik mij een beetje ongerust te maken en dat bleek niet onnodig.. Op maandag avond kreeg ik een bericht dat hij in het ziekenhuis lag en gebeten was door een ‘brown recluse spider’ in zijn slaap. Je raad het al.. ik begon mijn kamer helemaal te stofzuigen en te controleren op spinnen om 2 uur ‘s nachts omdat ik zo bang was dat er ook zo een klein spinnetje in mijn bed lag… Een geluk bij een ongeluk, hij had zich vergist want de coal bucket cup was dit weekend. Hij kwam donderdag (na 6 dagen…) het ziekenhuis uit en zonder dat ik het wist kwam ik hem daar op het football veld weer tegen en hebben we alsnog de wedstrijd kunnen zien! Het was mijn eerste football wedstrijd en het was zo ongelofelijk koud want het vroor.. Ik was met April en Bobbi uit mijn team en we zouden ‘uit eten’ gaan met Bobbi’s ouders bij het ‘Legion”, dus wij komen daar in een een of andere kelder met allemaal oude mensen. Ik zag een man die echt op zwerver leek dus in eerste instantie dacht ik dat ik bij de gaarkeuken was beland, wat ik nogal raar vond aangezien Bobbi totaal niet arm is.. Het bleek een soort van etensding te zijn voor veteranen van het leger. Het was dan ook niet echt goedkoop voor een maaltijd, namelijk 7 dollar maar het eten deed me denken aan een buffet in een bejaarden tehuis. Je kreeg heel nonchalant macaroni, vis, patat en sla op je bordje gekwakt en vervolgens kon je dan een stukje taart pakken. Ik snap nog steeds de context ervan niet helemaal omdat ze nogal geheimzinnig deden als ik vroeg wat het nou eigenlijk was, dus ik heb het maar gelaten en haar moeder bedankt dat ze voor mijn maaltijd betaalde.
Kortom het zal wel even duren voor ere en nieuw verslag komt want softbal is helaas gestopt en in mijn dorp is niet heel veel te beleven!
Liefs Katja
-
28 Oktober 2013 - 07:38
Danielle:
Hey lieve Kat, heerlijk om al je avonturen te lezen. Het verbaast me dat het qua weer zo snel verandert. Eerst zo heet en nu alweer zo koud! Hier stormt het als een malle as we speak ;) Wat ga je nu doen nu softbal stop heeft en wanneer begint het weer? Ben blij als je weer even naar huis komt! Veel lieve kussen van Daan -
28 Oktober 2013 - 08:48
Jorrit:
Hey Kat, er gaat volgens mij iets mis met het plaatsen van een reactie, want ik zie de mijne niet staan, dus deze is misschien dubbel. In ieder geval leuk om weer wat te lezen over je verblijf! Ben je al een beetje aan het oefenen in het casino? Eerste weekend januari gaan we hc in grun onveilig maken!
Kus Jorrit -
28 Oktober 2013 - 11:00
Bernhardine:
Ha Katja,
Wat leuk om weer wat van je te horen, brrrrrrrrrr die spin, daar zou ik ook erg ongerust van worden. Alweer winter daar, terwijl wij net een heerlijke Indian summer week achter de rug hebben.... Maarrr nu storm en niet zo'n beetje ook. Eind van de week alweer 1 november, dan kan je langzaam gaan aftellen voor de kerst. Lieve groeten van mij en hou je goed! xxxxxxxxxxxxxxx -
01 November 2013 - 12:51
Krista En Ben:
He lieve dochter,
Wat een verhalen elke keer weer, staat je bed nog van de muur :) ? Zullen we met Kerst dan bij het Leger des Heils eten, denk dat dit vergelijkbaar is met The Legion.
Knuffel van ons XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
