Adventure time

De eerste dag in Noosa heb ik de alle daagse huisvrouw dingen uitgevoerd en kennis gemaakt met mijn nieuwe kamergenootjes, wat een saaie mensen. Het ene meisje stinkt ongelofelijk en ligt de hele dag in ned netflix te kijken en komt alleen uit bed om te plassen. In de avond was er weer wine and cheese night en heb ik een beetje gesocialized met iemand die ook mijn vader had kunnen zijn en heb zijn hele levensverhaal over een verslaafde zus en psychisch gestoorde moeder aangehoord. Ik vond de mensen van het hostel nogal saai en weinig spraakzaam.

De volgende dag kwam daar gelukkig verandering in. Ik wilde graag surfen bij Tea Tree, een right handed point break (google:)) in Noosa National Park. Ik sloot aan bij 2 Deense chicks en een Amerikaanse, zij waren beginners dus ik vond het nogal dapper dat zij ook gingen want het was rotsachtig. De hike zou volgens de mensen van het hostel 20 min duren maar wij hebben er zeker 35 min over gedaan, de surfboards waren zo lomp en zwaar en het zorgde voor een hoop geklaag en gepuf onderweg. Eenmaal aangekomen bij de surfspot vond ik het om te genieten maar zij waren niet echt onder de in druk omdat je nog zo een 200 m naar de spot moest paddlen.
Ik was het water in gegaan en had een paar mooie golven gepakt alleen mijn board was niet prettig dus het duurde een eeuwigheid.
De locals waren super aardig dus het was een beetje chillen en surfen. Iedereen had longboards en ik niet dus ik moest nogal hard paddlen om een golf te pakken maar de locatie was het zo waard!
In de avond konden we bij het hostel voor 10 dollar onbeperkt pizza eten en het voelde goed om even een keer niet budget te eten als een backpacker maar gewoon lekker te vreten totdat je echt vol zat.

Woensdag heb ik de coastal walk gelopen met dezelfde chicks van het surfen, we hadden ontzettend gelachen om niks. Op reis ontmoet je altijd wel aardige mensen maar soms ontmoet je mensen waarbij het zo klikt dat je gewoon alleen elkaar aan hoeft te kijken en stuk gaat en het was prettig om weer even te happen naar lucht om de slappe lach.
De 2 Deense zijn all over hun Insta game (google?) en toen we gingen zwemmen in de Ferry pools bij Noosa (google) hebben ze 86 foto's van mij genomen in de pools...
' s middags gingen ze allemaal naar een andere plek maar we gaan na Fraser Island elkaar weer ontmoeten in Rainbow Beach!!
Mijn surf maatje en een andere Amerikaanse gast die ik had ontmoet in Surfers Paradise waren die avond naar Noosa gekomen en verbleven ook in het hostel. De Amerikaan wilt altijd uiteten dus besloten we om burgers te gaan halen, het waren de lekkerse burgers die ik hier heb gehad, de tent leek net op een restaurant van play mobile. Het toetje was een ijsje met een soort van speculaas en het voelde alsof ik in Nederland was. Bizar lekker!

Donderdag besloot ik samen met iemand die werkt in het hostel en Patrick (surfer) te kayakken op de Everglades. Er zijn maar 2 Everglades in de wereld, de andere is in Florida dus het was best cool om deze te bezoeken.
Na een uur raakten we verdwaald en konden we de Noosa river niet vinden (oke ik was een beetje eigenwijs), lang leve Google Maps.
Toen we eindelijk de rivier hadden gevonden moest ik zo nodig plassen maar je kon nergens aanmeren. Uiteindelijk besloten we naast een boomstam aan te leggen en ben ik over de boomstam naar de kant gebalanceerd terwijl ik bijna in mijn broek plaste. Ik was zo bang voor dodelijke mieren en spinnen want ik was op mijn blote voeten maar ik heb het overleefd.
De jongens vonden het nogal grappig maar ik kon het ook niet stoppen. We waren helemaal kapot en hebben flink wat gekayakt en onzelf getrakteerd met een biertje door aan te leggen bij een camping met alleen maar rijke bejaarden.
De lucht was super helder dus we zijn naar het strand geweest in de avond waar we weer superveel vallende sterren hebben gezien!!
Om 23.30 bedacht ik dat ik was vergeten om uit te checken... ik moest dat die dag doen want op vrijdag zou ik om 6.30 naar Fraser Island vertrekken. Als deposit hadden ze mijn rijbewijs. Zo dom...
Gelukkig had ik het nummer van de jongen van het hostel door het kayakken en heeft hij iemand laten langskomen.

Vrijdag was een vroege dag, om 6.30 vertrok ik naar Fraser Island. Na alle pick ups vertrokken we om 9 uur naar Rainbow beach voor de rest van de pick ups en we gingen meteen over het strand met de 4wd auto's. Ik had gelukkig een goede driver gekozen, dat vond ik het mindere aan het begin; je weet niet hoe goed mensen kunnen rijden en dan is het ook nog over gekke zandwegen, hobbels en water. Al na 10 minuten kwam de tourguide vast te zitten met zijn auto en aanhanger en moesten we met zijn alleen gaan duwen.. naja ik ging fotos maken.
Het was zo mooi om over het strand te crossen het voelde avontuurlijk, we communiceerden namelijk via walkie talkies haha. Na een uur kwamen we weer vast te zitten en konden we weer gaan duwen... (..foto's maken).
Eenmaal op de campground aangekomen schrok ik mij een hoedje.. ik dacht we hebben gewoon een simpele douche en toiletten in een gebouw (dat was tenminste te zien op de safety video). Nee hoor, er is 1 wc voor 25 mensen. Naja wc, het is een toilet bril op een houten blok afgeschermd door Gamma zeilen die je normaal gesproken onder je tent legt met een inimini waterstraaltje in een witte pot (ik kreeg nieteens 1 velletje weg die ik gebruikt had om de bril te liften en toen bedacht ik ik ga niet). Allemaal vragen kwamen bij mij op en ik had even een stress momentje want het maandelijkse feestje was er ook. Er is geen kraan om je handen te wassen, alleen een pan met water en zeep ernaast. De afwas is ook in 1 bak zonder stromend water.
De douches zijn hetzelfde als de wc afgeschermd maar dan met een ministraal, de douches zijn het best van alle faciliteiten.
Gelukkig gingen we daarna even afkoelen bij Wabby lake (en kon ik lekker plassen hahah), gelegen midden in de duinen met uitzicht over de zee en we hebben tevens boomerangs gegooid.
Het avondeten was lekker maar mijn steak was zo taai dat ik hem maar aan een jongen gedoneerd heb, ik was de laatste die mijn bord ging afwassen nou ik had het net zo goed niet kunnen afwassen zoveel etensresten lagen al in het water.
Ik sliep samen met een Duitse jongen in een tent, super vaag na elkaar 6 uur te kennen maar iedereen liep als hyena's naar de tenten en ik besloot om een douche te nemen dus er was weinig keus.
Wat wel zo nice was, ik kon de zee horen vanuit mijn tent, wat een heerlijk geluid!

In de nacht moest ik super nodig plassen en ik was echt bang om te gaan door de dingos. Je mag eigenlijk niet alleen lopen en als je alleen gaat moet je een dingo stok meenemen. Mijn tentgenoot werd wakker dus ik had maar gezegd dat als ik over 10 minuten niet terug was hij mij moest komen redden. Daar ging ik met mn hoofdlamp al scannend naar mijn favoriete toilet, gelukkig was ik geen enge dieren tegengekomen.
Deze dag was mijn rij dag, we reden eerst naar Indian head, een grote rots aan het eiland (1 van de 3 op het eiland). Het uitzicht was wederom prachtig, vanaf de rots kon je allemaal roggen zien. Het was een heilige plek want de aboriginals zijn van deze rots afgeduwd het water in. Op de terugweg reden we langs de kust naar de Champaign pools. Er kwam een golf en wat water waar ik door heen moest rijden en toen hoorden we een knal en sloeg de motor af. Het duurde 5 min voordat de motor werkte, er was te veel water in gekomen. Ik ontweek de golf nog enigzins maar je kan moeilijk op de paden opeens naar rechts of remmen. Maargoed, we reden weer. De Champaign pools lagen achter de rotsen bij de zee en bij een hoge golf kwam er nieuw water in, het water was echt kraakhelder! Ik kwam mijn Deense vriendinnen en Amerikaanse vriendin weer tegen dus dat was gezellig. Opweg naar de lunchplek kwam er weer een golf en dit keer stopte ik zo goed als helemaal maar alsnog kon de motor het niet aan en konden we weer 5 minuten wachten..

De rest van de weg was zo goed als alleen maar zacht zand en dat was zo gaaf om op te rijden maar ook zwaar want ik moest de heletijd bijsturen en concentreren. De lunch was heerlijk en er waren normale toiletten :)
Na de lunch had ik het stuur even aan iemand anders overgegeven want ik was echt kapot. De volgende stop was de stranded Maheno, een gestrand Japans schip die als ziekenhuis fungeerde. Er was daar ook een landingsbaan en we konden 15 min boven Fraser Island vliegen in een 5 persoons vliegtuigje. Ik dacht ach waarom ook niet het was 1 van de 2 landingsbanen waar je op zand kon landen en opstijgen, de lucht was kraakhelder en het was windstil. Alle auto's gingen ook over de landingsbaan dat was een minder fijn idee en niemand regelde het verkeer. Ik hou niet echt van vliegen dus ik had even stress maar het was fenomenaal!!!
De piloot vond het ook heel grappig om een magic truc te doen ("I can make this pen fly") en hield een pen in zijn hand en deed toen een soort van free fall. Dat gevoel in je buik oh mijn god en mijn telefoon werd tegen het plafond geslingerd en de deurknop ging los. Ik scheet 7 kleuren. De landing was zo bijzonder over het strand, het was het allemaal waard. Daarna reden we naar Eli Creek waar we van de rivier zijn gegaan met tubes en ik weer mijn friends tegen kwam!
Ik besloot terug te rijden naar de camping en we moesten door een mega plas met een steile opgang, ik zag dat de auto's voor mij tot boven aan de wielen in het water kwamen en toen ik ging sloeg de motor halverwege weeeeer af. Omdat het zo diep was kon de motor het water niet kwijt en moest ik zo snel mogelijk uit de plas worden getrokken door de andere auto. Iedereen was snel er uit gesprongen want de achterkant begon te zinken in het zand en daar zat ik dan lekker in mijn eentje terwijl er 20 mensen foto's aan het maken waren. Mijn auto had er niet echt zin in die dag. Gelukkig konden we er allemaal om lachen en heb ik de rest veilig thuis kunnen brengen.

S nachts moest ik weer plassen maar gelukkig had ik dit keer wel een dingo stok en voelde het een stuk veiliger. De weg naar onze eerste stop, Mackenzie lake, was een super zachte smalle zand weg met mega veel hobbels. Ik ben helemaal door elkaar geschut op de achterbank. We waren als enige bij het meer en het water was alweer kraak helder. Daarna zijn we naar het rainforest gereden en hebben we geluncht (dag 3 in een rij voor wraps maar gelukkig waren ze echt heel lekker). De diversiteit aan planten was echt enorm en het voelde alsof ik in de jungle was. Een ander meisje ging rijden maar ze kon de paden niet goed volgen dus slipten we de hele tijd. Gelukkig nam een andere jongen het over en had ze door dat het niet zo goed ging. De weg erna was echt zo stoffig je kon geen hand voor ogen zien en ik vond dat we best hard moesten doorrijden van de tourguide. Ik heb het laatste stukje gereden naar Rainbow beach maar dat was voornamelijk asfalt. In het hostel had ik afgesproken met de meiden van Noosa (die ik ook elke dag op Fraser tegenkwam) en konden we weer lachen, gieren en brullen. We hadden gebbq'ed en ik had voor het eerst kangaroo vlees geprobeerd. Ik weet niet of ik het nou echt lekker vond, het had best een sterke wild smaak.
In de avond sliep ik weer in een tent (de rest was vol) bij het hostel met een bed maar deze stond naast de common area en mensen waren aan het zuipen en schreeuwen, ik had me zo verheugd op een goede nacht slaap..  Overal hing stilte bordjes na 21.30 maar niemand deed er ook maar iets aan van het hostel. Ik heb met muziek geprobeerd te slapen maar om 0.30 was ik het zo zat dat ik er wat van had gezegd. Gelukkig viel ik erna redelijk snel in slaap.

Maandag heb ik afscheid genomen van mijn 2 Deense en Amerikaanse chicks en we gaan elkaar vast nog wel zien in de toekomst! Ik ben zelf naar de Carlos Sand blow geweest, een enorme duin waar je aan de ene kant de oceaan en Rainbow beach kan zien en de andere kant het bos. Het deed me denken aan de sand dunes in Tasmanië en het was het bezoeken zeker waard. Momenteel zit ik in de bus naar Hervey Bay, daar zal ik 1 nacht verblijven en mijn weg vervolgen naar de Whitsundays.

Genietse van de foto's!

Liefs,
Kat